Në zemër të kryeqytetit shqiptar, Tirana po shndërrohet gjithnjë e më shumë në një oaz të nxehtë betoni. Ndër vite, vërehet një rritje e vazhdueshme e ndërtimeve të larta dhe e tkurrjes së hapësirave të gjelbra, çka ka ndikuar drejtpërdrejt në rritjen e temperaturave në qytet — veçanërisht gjatë muajve të verës. Ky fenomen njihet gjerësisht si efekti i “ishullit termik urban”, ku betoni dhe asfaltet ruajnë nxehtësinë, duke përkeqësuar mjedisin jetësor.
Një shembull konkret është rikonstruksioni i fundit që po ndërmerret në rrugën “Myslym Shyri”, ku dikur ndodhej kinema “Dajti”. Aty është duke u transformuar qendra TEN, e cili që prej vitit 2010 shërbente si një hapësirë multifunksionale për të rinjtë. Megjithëse rikonstruksioni synon përmirësimin e shërbimeve, ai ka shkaktuar pakënaqësi në komunitet për shkak të mungesës së transparencës dhe frikës se do të humbasë karakteri historik i zonës.
Ngushtimi i hapësirave publike dhe mungesa e pemëve rrethonëse e bëjnë çdo projekt të ri ndërtimi një faktor shtesë për përkeqësimin e cilësisë së jetesës. Për më tepër, Tirana po vuan edhe nga mbipopullimi dhe mungesa e ndarjes së qartë urbanistike mes zonave të banimit dhe atyre komerciale.
Për të frenuar këtë trend, është e domosdoshme të hartohen politika më të qëndrueshme urbane që promovojnë zhvillimin vertikal pa shpërfillur nevojën emergjente për gjelbërim dhe hapësira të dedikuara komunitetit. Vetëm në këtë mënyrë, qyteti mund të përballet me sfidat klimatike dhe të ruajë identitetin e tij urban dhe kulturor njëherit.
