Në një realitet ku pjesa më e madhe e qytetarëve shqiptarë përballet me varfëri të thellë, ku pensionistët sakrifikojnë ushqimin për të blerë ilaçet dhe spitalet publike vuajnë nga mungesa e pajisjeve dhe stafit, zyrtarët qeveritarë duket se jetojnë në një botë krejt tjetër – një botë luksi dhe privilegjesh të justifikuara me “nevojat e funksionit”.
Së fundmi, në fokus të kritikave është vendosur zëvendëskryeministrja dhe ministrja e Infrastrukturës, Belinda Balluku, për shkak të shpenzimeve të paarsyeshme për mirëmbajtjen e automjetit të saj zyrtar, një Audi A8 – një makinë luksoze me çmim të përafërt me apartamente në periferi të Tiranës. Sipas raportimeve nga media të pavarura, për larjen dhe “spa-n” e automjetit janë kontraktuar shërbime që nuk reflektojnë as transparencë financiare, as ndjeshmëri ndaj realitetit ekonomik të vendit.
Kjo nuk është një çështje estetike, por simbolike: si përdoren paratë publike? Ky episod ndriçon një problem më të thellë strukturor – shmangien e përgjegjësisë ndaj publikut dhe mungesën e prioriteteve të qarta në qeverisje. Shpenzimet luksoze për makina dhe komoditete personale vijnë në një kohë kur shqiptarët përballen me inflacion të lartë, pagë minimale të pamjaftueshme dhe rritje të ndjeshme të çmimeve të energjisë dhe ushqimeve bazë.
Reagimi institucional ka qenë i munguari. Nuk ka transparencë mbi procedurat e prokurimit, as një qëndrim publik që të ofrojë llogaridhënie. Këto abuzime me fondet publike nuk janë vetëm çështje morali, por tregues i një sistemi që nuk funksionon për qytetarin.
Në një demokraci funksionale, çdo qindarkë që del nga taksat duhet të justifikohet me dobi publike – jo me lluksin personal të të pushtetshmëve.
