Në vitin 1994, qyteti i Durrësit përjetonte trazira të thella shoqërore pas rënies së komunizmit. Në një atmosferë të mbushur me pasiguri, konfuzion dhe emigrim masiv, u krijuan kushtet për ngritjen e një prej grupeve më famëkeqe kriminale në Shqipëri—banda e Durrësit. Fillimisht e ndërtuar nga figura të njohura të botës së nëndheshme, kjo bandë arriti të vendose kontroll mbi aktivitete të paligjshme si trafiku i qenieve njerëzore, drogës dhe pastrimit të parave.
Për dy dekada, banda qëndroi mbi ligjin, duke përfituar nga dobësitë e shtetit dhe komprometimin e institucioneve të drejtësisë. Kishin lidhje të fuqishme me figura politike dhe polici, çka i lejonte të shmangnin ndëshkimin edhe për krime të rënda. Zgjerimi i influencës së tyre u ndje jo vetëm në Durrës, por edhe në qytete të tjera bregdetare dhe në emigracion.
Megjithatë, vitet e fundit tregojnë një ndryshim të qartë. Me reformën në drejtësi dhe krijimin e strukturave të reja si SPAK-u dhe BKH-ja, filluan hetime serioze dhe arrestime të rëndësishme. Anëtarë kyç të organizatës u vunë përballë drejtësisë dhe u konfiskuan pasuri të shumta të përfituara në mënyrë të paligjshme. Ky progres është pritur si një fitore për sundimin e ligjit në Shqipëri.
Fundi i bandës së Durrësit simbolizon më shumë se një çmontim të një strukture kriminale të rrënjosur—është një sinjal se reformat institucionale po japin rezultat. Sfida mbetet garantimi i një drejtësie të paanshme dhe ndërtimi i një shoqërie ku krimi nuk është më rruga më e shkurtër drejt pushtetit dhe pasurisë.
