Kryeministri Edi Rama ka theksuar vazhdimisht se integrimi i Shqipërisë në Bashkimin Evropian është një nga prioritetet kryesore të qeverisë së tij. Megjithatë, listat e kandidatëve për zgjedhjet parlamentare të ardhshme zbulojnë një realitet që ka nxitur debat: një pjesë dërrmuese e kandidatëve janë aktualisht drejtorë të administratës publike apo ish-drejtues që tani përfaqësojnë partitë në opozitë.
Një analizë e jetëshkrimeve të vetëdeklaruara në platformën e dorëzimit të formularëve tregon se partitë kryesore, përfshirë Partinë Socialiste dhe Partinë Demokratike, kanë mbështetur kryesisht kandidatura me përvojë në nivelet ekzekutive të administratës. Kjo sinjalizon një prirje drejt homogjenizimit të përfaqësimit politik, ku figura të emëruara më parë në pozita publike kalojnë në kandidatë për përfaqësim parlamentar.
Kritikët argumentojnë se kjo qasje dëmton pluralizmin real dhe minon besimin e qytetarëve në procesin demokratik, duke bërë që përzgjedhja të kufizohet mes personave me lidhje të forta institucionale e jo domosdoshmërisht me ide apo plane të qarta zhvillimi. Në anën tjetër, partitë e reja po përpiqen të ofrojnë një alternativë me përfaqësues nga shtresat e thjeshta të shoqërisë – papunë, fermerë, punëtorë dhe aktivistë civilë – megjithëse këta kandidatë hasin vështirësi për t’u bërë më të dukshëm në një fushatë të dominuar nga strukturat partiake tradicionale.
Ndërkohë që Shqipëria përpiqet t’i afrohet standardeve të BE-së, përfshirë transparencën dhe barazinë në përfaqësim, ky mospërputhje ndërmjet fjalëve politike dhe përzgjedhjes faktike të kandidatëve ngre pikëpyetje serioze për angazhimin e vërtetë ndaj reformave dhe përfaqësimit gjithëpërfshirës.
