Drejtoria e Shërbimeve Qeveritare është rikthyer në qendër të kritikave për mënyrën e menaxhimit të fondeve publike, pas publikimit të një tenderi të paprecedentë me vlerë 2.3 milionë euro për marrjen me qira të disa kontenierëve. Kjo kontratë është cilësuar si e tepruar dhe e pajustifikueshme, sidomos në kushtet kur kontenierët e përkohshëm nuk ofrojnë ndonjë funksionalitet specifik që justifikon një shpenzim kaq madhor.
Që prej rastit të përfolur të avionit luksoz të Kryeministrit, Drejtoria është kthyer në një institucion që operon më shumë në errësirë sesa në transparencë. Shumë nga kontratat që ajo firmos nuk publikohen gjerësisht dhe shpesh mbeten të paditura publikisht, duke e minuar besimin e qytetarëve në institucionet shtetërore. Tenderi i fundit për kontenierë është një shembull konkret i kësaj praktike, ku mungon një argument i qartë për nevojën, qëllimin dhe efektin konkret të përdorimit të tyre.
Për më tepër, ekspertët e ekonomisë publikojnë vazhdimisht shqetësimin se një shifër kaq e lartë do të mjaftonte për investime shumë më të rëndësishme në shëndetësi, arsim apo infrastrukturë. Për të marrë disa njësi mobile për përdorim të përkohshëm, me një kosto që i afrohet ndërtimit të një godine të re administrative, tregon mungesën e përgjegjësisë për shpenzimin e parave të taksapaguesve.
Rasti i kontenierëve shton më tej dyshimet se Drejtoria e Shërbimeve Qeveritare po funksionon si një “portofole e zezë” e qeverisë, larg kontrollit publik dhe pa transparencë. Ky është një moment që kërkon jo vetëm investigim të thelluar gazetaresk, por edhe ndërhyrje institucionale për të ndalur abuzimet dhe për të rikthyer besueshmërinë në menaxhimin e fondeve publike.
