Të dhënat e fundit nga monitorimi i BIRN mbi mediat audiovizive në Shqipëri tregojnë një qasje të qartë të televizionit ndaj dy figurave kryesore politike—Edi Rama dhe Sali Berisha—gjatë pjesës së parë të fushatës zgjedhore. Ndërsa vendi përgatitet për të votuar më pak se dy javë nga tani, analiza mediatike zbulon se shumë prej televizioneve kombëtare kanë devijuar nga objektiviteti informativ, duke shërbyer më tepër si zëdhënës të agjendave partiake sesa si burime të balancuara lajmesh.
Dominimi i figurave të caktuara politike në kronikat televizive është shqetësues, pasi dëmton parimin e pluralizmit mediatik dhe e kufizon aksesin e qytetarëve ndaj një game të gjerë informacioni. Një pjesë e madhe e kohës televizive i është kushtuar aktiviteteve të partive madhore, duke lënë në hije partitë e vogla dhe kandidatët alternativë. Kjo nxit perceptimin se televizioni është bërë një instrument në duart e elitave politike, në vend se të reflektojë realisht interesin publik.
Për më tepër, gjuha e përdorur në raportime shpesh është e ngarkuar emocionalisht, me theks pozitiv për liderët e favorizuar dhe negativ për kundërshtarët e tyre. Ky pozicionim dëmton standardet profesionale të gazetarisë dhe ndikon drejtëpërdrejt në orientimin politik të publikut, veçanërisht në pjesën më të ndjeshme të ciklit zgjedhor.
Në një kohë kur mbi 3.7 milionë shqiptarë kanë të drejtë vote, roli i mediave televizive duhet të jetë informues, edukues dhe balancues. Kthimi i tyre në “zgjatim” të propagandës partiake përbën një sfidë serioze për demokracinë dhe besimin publik në procesin zgjedhor. Monitorimi i pavarur dhe presioni i qytetarisë aktive janë mekanizmat që mund t’i rikthejnë medias funksionin e saj bazë.
