Pas ngjarjes tragjike në Pllanë të Lezhës, ku u vra Gjovalin Prendi, dhe atentatit të fundit në Lundër të Tiranës, ku u plagosën katër persona, përfshirë dy fëmijë, autorët mbeten ende të lirë. Ata u larguan me armët e zjarrit në duar, pa lënë asnjë gjurmë. Nga hetimet paraprake rezulton se të paktën tre armë automatike kallashnikov janë ende në duart e kriminelëve, duke përbërë një rrezik serioz për sigurinë publike.
Policia shpesh i sekuestron armët pas hetimeve ose pas ngjarjeve kriminale, por dështimi për të identifikuar autorët mbetet një problem madhor. Pa arrestime konkrete, hetimet nuk sjellin drejtësi dhe as nuk frenojnë valën e dhunës. Edhe pse agjencitë ligjzbatuese kanë intensifikuar kontrollet, rrugët e trafikut të armëve ilegale mbeten të hapura.
Një pjesë e madhe e armëve futen në Shqipëri nga vendet fqinje, kryesisht përmes kufijve të gjelbër. Tregu i zi i armatimit funksionon në mënyrë të organizuar, shpesh me përfshirjen e rrjeteve kriminale ndërkombëtare. Përdorimi i kallashnikovëve, për shkak të përhapjes dhe fuqisë së tyre shkatërruese, është bërë zgjedhja kryesore e autorëve të atentateve.
Sistemi aktual i ndjekjes penale përballet me sfida serioze: mungesë të bashkëpunimit qytetar, kapacitete të kufizuara të hetimit dhe frikë nga hakmarrja. Ndërkohë, rreziku vijon të qëndrojë në rrugë, ndërsa autorët enden të patrazuar. Shqipëria ka nevojë për politika më të forta për kontrollin e kufijve dhe reforma në sistemin e drejtësisë penale. Pa ndërhyrje serioze, këto episode tragjike rrezikojnë të përsëriten.
