Tirana, një prej skuadrave më legjendare të futbollit shqiptar, po kalon një nga sezonet më të vështira të historisë së saj. Shifrat e këtij kampionati janë më shumë se alarmuese: bardheblutë nuk kanë arritur të regjistrojnë as dy fitore rresht – një fakt që nuk ka ndodhur kurrë më parë në historinë e klubit. Kjo ecuri e dobët ka rikthyer shqetësimin te tifozët dhe drejtuesit, duke nxjerrë në pah një problem të kahershëm: mbrojtjen.
Prapavija është pa dyshim “thembra e Akilit” e kësaj skuadre. Statistikat flasin vetë. Tirana e këtij sezoni ka një nga mbrojtjet më të dobëta që klubi ka njohur ndonjëherë, me një numër të lartë të golave të pësuar, sidomos në minutat e fundit të ndeshjeve. Dobësia në organizimin defensiv dhe mungesa e kohezionit mes lojtarëve të vijës së fundit kanë sjellë pasoja të rënda në rezultate.
Ndryshimet e shpeshta në formacion dhe mungesa e një lideri të vërtetë në qendër të mbrojtjes kanë agravuar situatën. Mbrojtësit shpesh janë treguar të pasigurt në vendime dhe në shumë raste ka munguar ndërhyrja vendimtare. Trajnerët kanë eksperimentuar me skema mbrojtjeje, por deri më tani asnjë prej tyre nuk ka dhënë frytet e dëshiruara.
Në një kampionat ku rendimenti është thelbësor, Tirana duhet të rigjejë stabilitetin në mbrojtje për të kthyer lavdinë e dikurshme. Investimi në lojtarë cilësorë, përqendrimi në stërvitje dhe rikthimi i disiplinës taktike janë hapa thelbësorë për të përmirësuar situatën. Pa një prapavijë të fortë, edhe sulmi më i mirë nuk mjafton për të fituar ndeshje, e aq më pak tituj.
