Në takimet e tij elektorale për zgjedhjet e ardhshme, Kryeministri Edi Rama shpesh shfaqet me një ton të qetë e haptazi të gatshëm për të dëgjuar qytetarët. Mirëpo, ka raste kur ai i thyen kufijtë e etikës politike, duke kaluar nga pozicioni i një “shërbëtori të popullit” në një lider autoritar që nuk pranon kritika. Reagimet e tij ndaj qytetarëve që denoncojnë apo ngrejnë zë për korrupsionin institucional janë shqetësuese — në vend që t’i inkurajojë, ai i diskrediton publikisht ose i qorton me arrogancë.
Në një fushatë ku besueshmëria dhe transparenca duhej të ishin prioritet, këto sjellje ngrenë pikëpyetje të mëdha. Kur qytetarët flasin për raste të qarta favorizimi, tenderash të manipuluar apo mungesë përgjigje nga institucionet, në vend që të hapet një dialog për zgjidhje, ata përballen me nënçmim ose kërcënime verbale nga vetë kreu i qeverisë.
Analistët politikë vlerësojnë se këto episode nuk janë thjeshtë shpërthime momentale, por pjesë e një strategjie për të kontrolluar narrativën e fushatës. Rama kërkon të mbajë nën kontroll perceptimin publik duke mbyllur hapësirat ku kritikat e drejtpërdrejta mund të zbehin imazhin e një qeverie efikase. Ndërkohë, qytetarët ndihen gjithnjë e më të pasigurt për të folur hapur në një skenë publike.
Sipas raportit të Transparency International, perceptimi i korrupsionit në Shqipëri mbetet i lartë. Në këtë kontekst, refuzimi i debatit për korrupsionin shoqërohet me një kërcënim të drejtpërdrejtë ndaj demokracisë dhe lirisë së shprehjes. Nëse qytetarët nuk ndihen të lirë për të ngritur zërin ndaj padrejtësive, atëherë fushatat politike nuk janë më mision për shërbim publik, por vetëm instrument i pushtetit për të ruajtur status quo-në.
