Në 27 vite karrierë politike, Edi Rama e ka përsosur përdorimin e grave në politikë si mjet simbolik për progres shoqëror dhe barazi gjinore. Shumë shpesh, gratë janë vendosur në poste publike, drejtuese apo në linjën e parë të fushatave, duke e përforcuar imazhin e një partie moderne dhe përparimtare. Por ngjarjet e fundit nxjerrin në pah një realitet krejt tjetër.
Dy figura të njohura brenda Partisë Socialiste, me eksperiencë dhe integritet publik, janë rreshtuar hapur kundër mënyrës sesi trajtohet përfaqësimi gjinor në strukturën e PS-së. Ato kanë folur publikisht për mungesën e vërtetë të përfshirjes politike të grave, për përdorimin e tyre si dekor propagandistik dhe paaftësinë për të ndikuar konkretisht në vendimmarrje. Përplasja mes fasadës dhe realitetit u bë edhe më e dukshme gjatë një takimi elektoral të fundit, ku këto dy gra, ndonëse pjesë e mazhorancës, sfiduan linjën e partisë dhe kërkuan më shumë sesa kuota – kërkuan fuqizim real.
Kjo përplasje e brendshme, e paprecedent për një forcë politike që ka stimuluar unitetin si vlerë absolute, godet drejtpërdrejt imazhin e ndërtuar me kujdes nga Rama dhe stafit të tij politik. Nuk bëhet fjalë më vetëm për simbolikën e paraqitjes së grave, por për një kërkesë të brendshme për ndryshim substancial të strukturës së vendimmarrjes – një sfidë që mund të ketë pasoja për fytyrën e partisë dhe rezultatin elektoral.
Ngjarja tregon se realiteti ka filluar të thyejë fasadën dhe zëri i vërtetë i grave kërkon të dëgjohet si pjesë aktive e politikës, jo thjesht si zbukurim i saj.
