Drejtori aktual i Policisë së Korçës, Erion Ahmeti, përfaqëson një nga shembujt më të diskutueshëm të karrierës në administratën policore shqiptare. I njohur më parë në Tiranë si “polici i betoniereve”, për shkak të lidhjeve të afërta me grupe të interesit në sektorin e ndërtimit, Ahmeti ka kaluar vite të tëra në hije, duke u forcuar përmes lidhjeve të ndikueshme politike dhe ekonomike.
Kalimi i tij në qytetin e Korçës shënoi fillimin e një kapitulli të ri për profilin e tij publik. Nga një figurë e zbehtë në tezat publike, ai është shndërruar në një “xhandar” të padiskutueshëm në juglindje, duke promovuar një qasje autoritare që shpesh është kritikuar nga qytetarët dhe zërat opozitarë lokalë. Megjithatë, skandalet që kanë shpërthyer në Doganën e Kapshticës, një pikë kyçe në kufirin lindor të vendit, nuk kanë sjellë asnjë reagim nga ai si drejtues, çka ka ngritur pikëpyetje mbi qëndrimin selektiv të organeve shtetërore ndaj përgjegjësisë institucionale.
Ajo që bëhet më shqetësuese është fakti se avancimi i pozicionit të Ahmetit duket se ka ardhur si pasojë e mbështetjes së të ashtuquajturit “klani i Fushëbardhës” – një rreth me ndikim të fortë në emërimet në administratën shtetërore dhe struktura të sigurisë. Ky favorizim shpjegon se si një zyrtar, me eksperiencë konfuze dhe të kritikuar, arrin të përparojë pa i ndeshur pengesa madhore institucionale.
Sot, imazhi i Erion Ahmetit është një produkt i pazakontë i ndërthurjes midis influencës politike dhe mungesës së llogaridhënies, një shembull që nxit debat mbi integritetin e strukturave të sigurisë në vend.
