Mesfusha është kthyer në armën më të fortë të Egnatias dhe baza ku ndërtohet suksesit i skuadrës rrogozhinase në garën për titullin kampion. Në një sezon ku çdo detaj mund të bëjë diferencën, Egnatia ka ngritur një mesinë fushe cilësore dhe të ekuilibruar, që jo vetëm komandon lojën, por edhe i jep skuadrës ritëm, organizim dhe efikasitet në rezultat.
Përzgjedhja e lojtarëve ka qenë vendimtare. Klubi ka afruar emra të spikatur të kampionatit duke i tërhequr nga rivalët direktë. Lushkja dhe Ujka janë dy mesfushorë me eksperiencë dhe vizion të qartë loje, të aftë të ndërpresin aksionet kundërshtare dhe të nisin sulmet me saktësi. Fernando sjell elegancën teknike dhe inteligjencën taktike që i duhet një ekipi kampion, ndërsa Aleksi ka shpërthimin dhe vendosmërinë që bën diferencën në ndeshje të tensionuara.
Ky dominim në mesfushë ka bërë që Egnatia të ketë kontroll të plotë mbi ritmin e lojës dhe të neutralizojë kundërshtarët në mënyrë efikase. Ekuilibri mes mbrojtjes dhe sulmit vjen pikërisht nga forca e këtij reparti, që jo vetëm ndërton lojë, por edhe shënon gola të rëndësishëm.
Përveç aspektit teknik, mesfusha përfaqëson filozofinë e ekipit: një ekip që luan me disiplinë, intensitet dhe inteligjencë. Kontributi i këtij reparti është pasqyruar qartë në renditje, ku Egnatia po mban ritmin e një skuadre pretendente serioze për trofeun.
Në një kampionat me rivalitet në rritje, krijimi i një mesfushe të tillë i ka dhënë Egnatias jo vetëm përparësi taktike, por edhe statusin e një prej skuadrave më solide në Shqipëri. Dhe pikërisht kjo mesfushë mund të jetë “çelësi” drejt kurorëzimit me titull.
