Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, i tronditi analizuesit ndërkombëtarë kur deklaroi papritur se më 12 prill në Oman do të mbaheshin bisedime të nivelit të lartë për programin bërthamor të Iranit. Njoftimi u bë gjatë një takimi në Zyrën Ovale me kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu, një kritik i zjarrtë i marrëveshjes bërthamore të vitit 2015 mes Iranit dhe fuqive botërore.
Kjo kthesë vjen në një moment kritik për strategjinë amerikane. Trump ka qenë një kundërshtar i zëshëm i marrëveshjes së njohur si JCPOA, të cilën ai e ka përshkruar si “katastrofë”, që i jep Teheranit liri të fshehtë për të zhvilluar kapacitetin bërthamor pasi skadon afati i ndalimeve teknike. Sidoqoftë, pjesëmarrja e administratës së tij në bisedime të reja sugjeron një dilemë të thellë politike: a është më efektive ta verifikojë dhe forcojë marrëveshjen ekzistuese apo ta shkatërrojë plotësisht, duke rritur rrezikun e një konfrontimi të drejtpërdrejtë?
Kritikët mendojnë se shkatërrimi i marrëveshjes do nxisë Iranin të përshpejtojë programin bërthamor, ndërsa përkrahësit e qëndrimit të ashpër të Trumpit besojnë se presioni maksimal ekonomik dhe diplomatik mund të detyrojë Iranin në një pakt më të favorshëm. Mbështetja e Netanyahut dhe lobimit izraelit në këtë proces është një faktor shtesë që rëndon mbi vendimmarrjen amerikane.
A është kjo një përpjekje e Trumpit për ta rinegociuar një marrëveshje më të rreptë apo një hap drejt konfrontimit? Tashmë topi është në fushën diplomatike, por dilema mbetet po aq e mprehtë: ta verifikojë programin iranian përmes një marrëveshjeje të rishikuar apo ta shpërbëjë plotësisht në rrezik të sigurisë globale?
