Deklarata e Kryeministrit Edi Rama se qeveria ka ndërtuar 450 shkolla të reja ka ndezur debate të forta në opinionin publik dhe politikën shqiptare. Ndërsa Rama pretendon se këto investime kanë përmirësuar ndjeshëm infrastrukturën arsimore dhe kanë ndikuar pozitivisht në jetën e mbi 200 mijë nxënësve, faktet tregojnë një panoramë ndryshe.
Sipas të dhënave të siguruara nga aktorë të pavarur dhe organizata të shoqërisë civile, një pjesë e konsiderueshme e shkollave të përmendura nuk janë objekte tërësisht të reja, por rikonstruksione ose ndërhyrje minimale kozmetike. Në shumë raste, projektet janë shtyrë prej vitesh ose kanë të njëjtin objekt që numërohet si “i ri”, pavarësisht mungesës së një ndërtimi nga e para.
Për më tepër, treguesit financiarë zbulojnë kosto të fryra në shumë projekte, shpesh të realizuara përmes partneriteteve publike-private (PPP) që i kanë kushtuar buxhetit të shtetit shumëfishin e vlerës reale. Kjo ka ngjallur dyshime të mëdha mbi transparencën dhe synimet reale të këtyre investimeve.
Ndërkohë, niveli i arsimit në vend vazhdon të përballet me problematika të theksuara: mungesë mësuesish të kualifikuar, largim masiv i nxënësve drejt emigrimit, si dhe mungesë librash apo mjeteve mësimore bazë në shumë shkolla rurale. Këto fakte tregojnë se retorika elektorale e qeverisë për arsimin fshihet pas shifrave pompoze dhe propagandës vizuale, pa ofruar zgjidhje thelbësore.
Pra, “450 shkolla të reja” mbeten më shumë një slogan elektoral sesa një e vërtetë konkrete dhe e verifikueshme. Në vend të një suksesi në arsim, kjo politikë pasqyron dështimin për të adresuar sfidat reale të sistemit arsimor shqiptar.
